വത്മീകം

കുറേകാലമായി
ഒരുകവിതയെഴുതണമെന്ന്
വിചാരിക്കുന്നു

ചരിത്രം, സമകാലികം
ടെക്‌നോളജി,രാഷ്ട്രീയം
പുതുകവിത,പുറംസാഹിത്യം
അനുഭവങ്ങള്‍, വായന
തുടങ്ങിയ അറിവുകേടില്‍
പലപ്പോഴും പേനയ്ക്ക്
ശ്വാസംമുട്ടി

ആദ്യ വരിയെഴുതിയപ്പോള്‍
അദ്ഭുതജീവിയെപ്പോലെ ഭാര്യ മുന്നില്‍
തുടര്‍ന്നുള്ള ഓരോ വരിയിലും
വീട്, ചിതല്, കവുങ്ങ്, തോട്
നത്ത്്, വയല്, മണ്‍ചട്ടി
കോളാമ്പി, ഒരല്, അമ്മിക്കുട്ടി
അവസാന വരിയില്‍
അച്ഛന് വട്ടാണെന്ന് കുട്ടികള്‍

കവിത ചാരുകസേലയില്‍ വെച്ച്
ഒന്നു മുറുക്കി വന്നപ്പോള്‍
കവിതയില്‍ ഒരു മല

ഇതാര് വരച്ചു?
ഞാന്‍ തന്നെ അപ്പൂപ്പാ
അയല്‍വീട്ടിലെ പേരക്കുട്ടി
പേടിയില്ലാതെ മൊഴിഞ്ഞു.

അവന്‍ പറഞ്ഞു
ആ മലയ്ക്കപ്പുറം
പൂത്ത വയലുകള്‍
വയലുകളില്‍ പണിയെടുക്കും
പണിയാത്തികള്‍
ചേറില്‍ കുളിച്ച അവരുടെ
കിനാവുകള്‍
കറ്റചുമന്നോടുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങള്‍
കടലാസില്‍ ചെവിചേര്‍ക്കൂ
അപ്പൂപ്പാ
അവരുടെ ശബ്ദം കേള്‍ക്കുന്നില്ലേ

ഉണ്ട് ഉണ്ട്
എന്താ നിന്റെ പേര്

വാത്മീകി
അവന്‍ പറഞ്ഞു.